Herşey deprem yıllarında başlamıştı.İzmit'te 17 Ağustos'tan sonra zor duruma düşen depremzedelerden bazıları Antalya'ya yerleşmiş burada kişisel dostluklar kurmuş.ilk yarı hala sallanan Kocaeli'de maçlar deplasmanda oynanıyor ve çatıp gelen Denizli deplasmanına Antalya'dan 2 otobüs kalkıyor ve orada Kocaelispromuzu destekliyorlardı.
o yıllara dair bir fotoğraf
Her maç sonrası pekişen dostluklar büyüyerek ve takdir toplayarak dahada gelişiyor,bazende abartılıyordu.Bana görede bu hafta sonuda abartıldı puana ihtiyacı olan taraf bizdik ve antalya tribunlerinin körfez gol gol diye bağırmaları kendi topçularını kızdırsada bizi ne kadar sevdiklerinin bir göstergesiydi..Genelde depremler yıkıcı olur ama bir depremden bir kardeşlik doğdu ve en şiddetli depremin bile yıkamayacağı bir kardeşlik...Antalyalı dostlarımıza,abilerimize,kardeşlerimize selamlar olsun.Seneye Allah yine bize Antalya deplasmanı nasip etsin.Yine Kepez'de polis çevirdiğinde onlar bizim kardeşimiz sorun olmaz memur ağabey diyebilelim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder